Welcome to enjoyland (^-^)

ในที่สุด UBC Academy Fantasia ปฏิบัติการล่าฝันปีที่ 2 ก็จบลงแล้วนะคะ

การประกาศผลรางวัล UBC Academy Fantasia ปฏิบัติการล่าฝันปีที่ 2 เป็นไปตามคาดหมาย "อ๊อฟ ศุภณัฐ เฉลิมชัยเจริญกิจ" ครองตำแหน่งแห่งเกียรติยศ "The Winner!!!" ได้รับรางวัล บ้านสารินและเฟอร์นิเจอร์พร้อมอยู่ มูลค่า 4,5000,000 บาท และเงินสดจำนวน 350,000 บาท
ส่วนนักล่าฝันอีก 4 คน ที่ผ่านเข้าถึงรอบสุดท้าย มีดังนี้
รางวัลเกียรติยศ อันดับที่ 2 ได้แก่ V6-พัด พัดชา เอนกอายุวัฒน์
รางวัลเกียรติยศ อันดับที่ 3 ได้แก่ V8-บอย พิษณุ นิ่มสกุล
รางวัลเกียรติยศ อันดับที่ 4 ได้แก่ V9-พาส พาสนา ทองบุญเรือง
รางวัลเกียรติยศ อันดับที่ 5 ได้แก่ V2-เปรี้ยว อนุสรา วันทองทักษ์

สำหรับข้อสงสัยว่า พี่บอย-V8 ได้รางวัลอะไรกันแน่ ก็เอาบทสัมภาษณ์ของทาง UBC มาให้อ่านนะคะ
ส่วนกรณีของผลรางวัลที่ยังมีหลายคนสับสนกันอยู่เนื่องจากกติกาจากทางยูบีซีได้ระบุว่าคนที่ตกรอบไปแล้วแม้ได้กลับเข้ามาอีกแต่ก็จะยังคงรับรางวัลเดิมนั้นทางผู้จัดยืนยันว่าให้เป็นไปตามนั้น ยกตัวอย่างของบอยที่แม้จะได้รับการโหวตให้เป็นอันดับที่สามในสัปดาห์สุดท้าย แต่เนื่องจากเจ้าตัวตกรอบไปแล้วตั้งแต่สัปดาห์ที่ 3 เพราะฉะนั้นอันดับของบอยที่แท้จริงจึงเป็นอันดับที่ 10 ในขณะที่อันดับที่ 3 นั้นเป็นของพาสและอันดับที่ 4 เป็นของสาวเปรี้ยว

ดังนั้น รางวัลเกียรติยศอันดับที่ 3 จะเป็นของพี่บอย-V8 แต่ Honda Jazz เป็นของ พาส-V9 นะคับ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ส่วนใครที่ติดตาม UBC AF2 มานาน จนติดงอมแงมไปแล้ว ... และตอนนี้ ก็กลุ้มใจว่าจะดูอะไรต่อไป
จอยขอแนะนำว่า ... เรายังมีรายการ True Moments AF2 ให้ดูต่อว่า นักล่าฝันทั้ง 12 คน เค้าไปทำอะไรในแต่ละวัน (ให้ดู แก้คิดถึงอ่ะนะ)รายการมีเวลา 20.30 น.-20.50 น. นะคะ ดูวันละ 20 นาที ก็ยังดี กว่าไม่มีอะไรให้ดูอ่ะนะ เหอๆ

เหมือนเดิม คือท้าย Email จะมี “เล่าให้ฟังของครูเป็ด” ...ที่ครูเป็ดทำนายไว้ แม่นอยู่ 3 อันดับแรก
คิดแล้วก็ 60% เมื่อลองคำนวณดูแล้ว จอยว่ายังแม่นกว่า หมอลักษณ์อีกอ่ะนะ ...(หมอลักษณ์บอกว่า บอยชนะ อ๊อฟไม่ได้ที่ 1 แน่ๆ ... เหอๆ)

ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านรายงานข่าว AF ของเรามาโดยตลอด แล้วเจอกันใหม่ ใน Season 3 นะคะ
จอยจี้ ... CNN ณ บ้าน Academy Fantasia อิอิ ลัลลา
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ครูเป็ด มนต์ชีพ เล่าให้ฟัง 12

ยังจำได้เลย...เมื่อหลายเดือนก่อน ทางยูบีซีมาคุยกับครูเรื่องaf ปีสอง ว่ามีคิววันไหนบ้าง แล้วก็ขอจองวันเวลาไว้
ตอนนี้ก็จบแล้วครับ...เร็วจริงๆ

ตลอดสัปดาห์ก่อนคอนเสิร์ตครั้งสุดท้าย ครูต้องรับโทรศัพท์บ่อยมากกว่าปรกติหลายเท่า ปรกติก็ไม่น้อยอยู่แล้ว ตอนนี้เรียกว่าไม่ต้องทำงานทำการกันเลย ก็เรื่องขอบัตรนี่แหละครับ พอเห็นเบอร์แปลกๆโทรมา ก็เดาได้ก่อนเลยว่าเป็นเรื่องการขอบัตรแน่ บางคนร้อยวันพันปีไม่เคยโทรมา ก็โทรมาด้วย ก็ทำให้รู้ว่าครูนี่ก็เพื่อนเยอะเหมือนกันนะ แต่หลัง af จบแล้วคงจะกลับไปมีเพื่อนเท่าเดิม

วีคสุดท้ายนี่ครูพาแม่ไปดูด้วย ก่อนมาก็ไปรับแม่ที่บ้าน แล้วก็รีบมาคิดว่าวันสุดท้ายนี่คนคงแน่นแน่นอน
แน่นจริงๆด้วยครับมากกว่าที่นึกเอาไว้ ดีว่าเผื่อเวลาไว้นะเนี่ย

พอมาถึงก็ฝากแม่ไว้กับลูกศิษย์ช่วยดูแลให้หน่อย เพราะแม่ครูไม่ค่อยได้ออกจากบ้านบ่อยนัก แล้วถ้าปล่อยไว้แถวเมืองทองนี่หลงแน่นอน ตอนแรกว่าจะทำป้ายห้อยคอไว้ให้แม่ บอกว่า...ป้าชื่อ....เป็นแม่ครูเป็ด มนต์ชีพ ถ้าใครพบว่าป้าพลัดหลงอยู่ทีไหน ช่วยพาส่งคืนครูเป็ดด้วย...แต่หว่านล้อมแล้วแม่ไม่ยอม

มาถึงหลังเวที ได้รู้ว่าคอมเมนเตเตอร์อีกคนคือพี่เอ๋ ก็เลยชวนพี่เขาว่า น่าจะเปลี่ยนชื่อหน่อย จะได้เป็นคอมเมนเตเตอร์ 3ป. เป็ด ปั๋ง และเป๋ แต่ชวนแล้วแกก็ไม่ยอมเปลี่ยนตามไม่รู้ทำไม แถมยังทำท่าจะถีบครูซะอีก เอ๊ะ...วันนี้เป็นอะไร เกลี้ยกล่อมใครก็ไม่สำเร็จ...

ไหนๆก็ครั้งสุดท้ายแล้ว คอมเมนในการโชว์ของน้องแต่ละโชว์ ก็คงได้ฟังกันไปแล้ว ข้อความต่อไปนี้ เป็นจดหมายเปิดผนึก ถึงน้องๆทั้ง 5 คนสุดท้ายเผื่อจะได้มาอ่าน ถือซะว่าจากพี่คนหนึ่ง ที่ได้มีโอกาสเจอะเจอน้องมาตลอดสิบสองสัปดาห์ แต่ได้มีเวลาน้อยมากที่จะได้แนะนำน้องๆในแต่ละครั้ง คิดดูแล้วครั้งนึงประมาณไม่เกินสองนาทีเท่านั้นเอง ความเห็นบางอย่างอาจจะผิดได้ ถ้าผิดไปก็ขออภัยแล้วก็ลืมมันไป แต่หวังว่าคงจะมีส่วนที่มีประโยชน์อยู่บ้าง...

เปรี้ยว...
น้องตัวเล็กคนนี้เป็นคนที่น่าเอ็นดูมากทีเดียว แต่ครูดูจากแววตา และการกระทำบางอย่าง ครูว่าส่วนตัวแล้ว น้องเขามีอะไรกดดันอยู่ลึกๆ เหมือนฝีที่มีหนองอยู่ข้างใน มันจะปวดตุ้บๆอยู่ตลอดเวลา ถ้าให้ครูเดานะ...ถ้าเปรี้ยวมาอ่านอย่าโกรธกันนะ...ครูว่าคงมีบ่อยครั้งที่เปรี้ยวต้องนอนละเมอร้องไห้ แต่เจ้าตัวเล็กนี่เป็นคนเข้มแข็งพอใช้อยู่ แล้วก็เป็นคนใฝ่ดี การแสดงออกมันก็เลยออกมาร่าเริงสดใส ไม่ค่อยมีร่องรอยของความเศร้าออกมานัก สิ่งที่ครูใฝ่ฝันอยากเห็นน้องคนนี้ทำ ก็คือต้องพยายามอย่างต่อเนื่องที่จะฝึกตัวเองให้เข้มแข็งทั้งร่างกายและจิตใจ น้องเป็นคนตัวเล็ก ถ้าไม่คงความแข็งแรงไว้อย่างมากตลอด ก็จะไม่สามารถแสดงจุดเด่นของตัวเองในการแสดงออกมาได้

พาส...
ถ้าพูดถึงเรื่องการร้อง ครูต้องขอบอกตรงๆว่า พาสเป็นคนที่มีเสียงดีมากๆ แต่ความสามารถในการควบคุมเสียง ยังเป็นรองอีก 4 คนที่เหลื่อ ถ้าเทียบจากทั้งหมด 5 คน แต่เรื่องความสามารถมันเป็นเรื่องที่ฝึกกันได้ สิ่งที่ครูให้ความสำคัญมากกว่านั้นก็คือ น้องคนนี้มีความขัดแย้งในตัวเองอยู่ ระหว่างความชอบกับคุณสมบัติที่ตัวเองมี เชื่อว่าพาสคงไม่ชอบอะไรหลายๆอย่างที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด ไม่ว่าจะเป็นเสียงร้องที่หวาน หรืออื่นๆ และก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์ ที่พอเราไม่พอใจอะไรบางอย่าง รบกวนใจอยู่ตลอดเวลา เราก็ไม่ค่อยอยากจะเปิดใจยอมรับอะไรอีกมากนัก เหมือนคนนั่งอยู่ในที่ร้อนๆอึดอัด ก็ไม่ค่อยมีกะจิตกะใจคุยกับใคร ตรงนี้ครูอยากจะให้น้องตั้งสติให้ดี สิ่งที่เราชอบกับคุณสมบัติที่เรามีติดตัว เราสามารถทำให้มันไปด้วยกันได้ ลองหาดูดีๆ ถ้าลำพังตัวคนเดียวเราอาจจะหาไม่เจอ ลองอดทนเปิดใจรับความช่วยเหลือบ้าง คนที่เขามาพูดคุยกับเรา บางทีเขาอาจจะกำลังเอาพัดลมหรือแอร์มาให้เราหายร้อน หายอึดอัดก็ได้

บอย...
บอยเป็นชายหนุ่มที่มีเสน่ห์คนหนึ่ง แต่สิ่งที่บอยควรจะทำต่อไป คือหาตัวตนของตัวเองให้เจอ การหาตัวตนของตัวเองให้เจอในที่นี้ มีความหมายมากกว่าการหาว่าจะร้องเพลงอะไร แต่อยากให้คิดกว้างไปถึงว่า เราจะมาเป็นคนบันเทิงในแบบไหน นี่น่าจะเป็นโจทย์ข้อแรก บอยเล่นหนังเล่นละครก็น่าจะได้ ร้องเพลงก็ทำได้ บอยน่าจะทำอะไรดีล่ะ แต่ไม่ว่าบอยอยากจะทำอะไร สิ่งที่ยังมีช่องว่างให้บอยสามารถพัฒนาได้ ก็คือความสามารถ ทางด้านการแสดงครูไม่รู้ แต่ถ้าเป็นเรื่องการร้อง ครูคิดว่าบอยยังพัฒนาได้อีกเยอะ ในฐานะที่เป็นโปรดิวเซอร์คนนึง ถ้าครูได้เจอนักร้องที่พื้นฐานการร้องดีมากๆ การทำงานก็จะง่าย การหาตัวตน หรือเอกลักษณ์ในการร้องก็จะทำได้ง่ายขึ้น ไม่ต้องไปติดว่า อยากให้เขาร้องอย่างนั้น แต่เขาไม่เก่งพอ ทำไม่ได้ ก็เลยต้องให้ร้องแค่นี้ อยากให้บอยเป็นบอยที่มีความสามารถมากๆ เป็นบอยสารพัดประโยชน์ แล้วจะช่วยให้การหาตัวตนของเราทำได้ง่ายขึ้น

พัด...
เป็นน้องที่ร้องเพลงเก่งมากทีเดียว แล้วครูเชื่อว่า ในทุกการแสดงของพัด คงจะทำด้วยความมุ่งมั่นที่ว่า “ทำให้ดีที่สุด” ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องดี ดีสำหรับคนที่มีความสามารถพอใช้ แต่กับพัด ที่ครูถือว่ามีความสามารถในการร้องมาก ครูอยากให้เปลี่ยนความมุ่งมั่นเป็น “ทำให้เหมาะสมที่สุด” ซึ่งวีคหลังๆมานี้ ครูก็เห็นพัดมีความยืดหยุ่นตรงนี้ ก็น่าดีใจ ครูได้รับเสียงสะท้อนจากรอบๆข้าง หลายๆคนไม่ค่อยถูกใจพัดเท่าไหร่ ข้อหาก็จะคล้ายๆกัน คือเขาว่าพัดเป็นคนแข็ง ขาดเสน่ห์ แต่ส่วนตัวครูมองว่าพัดมีความเป็นเด็กอยู่สูงมาก มีมากกว่าอ๊อฟซะอีก ถึงแม้ภาพภายนอกจะดูอ๊อฟเด็กกว่า ซึ่งตรงความเป็นเด็กนี้เอง ทำให้พัดไม่ค่อยได้ระวังตัว เหมือนให้เด็กขึ้นเวที เด็กที่เก่งๆก็จะทำเต็มที่เท่าที่ตัวทำได้ เอาชนะให้ได้ โดยลืมมองในภาพรวม อ้อ อีกอย่าง การแต่งหน้าแต่งตาทำผม บางทีมันก็หลอกตาคนดูเหมือนกันนะ ยิ่งทรงเกล้าหัวจุก แต่งหน้าเข้ม ก็อาจจะทำให้บางคนที่ไม่เข้าใจ มองไปว่า คนนี้มีความ “ร้าย” อยู่ ซึ่งครูว่ามันลวงตา อีกอย่างที่ครูนึกดีใจ ก็คือครูเห็นแววบางอย่าง มันบอกว่าพัดไม่ใช่คนดื้อ ทำให้ครูมั่นใจว่าพัดจะเปิดรับ และขัดเกลาตัวเองได้ต่อไป

อ๊อฟ...
ที่ครูทายว่าอ๊อฟได้ที่หนึ่ง ไม่ใช่เพราะอ๊อฟเก่งมากที่สุด จริงอยู่อ๊อฟร้องเพลงได้เก่งมาก แต่สิ่งที่ทำให้อ๊อฟชนะในครั้งนี้ ครูคิดเอาส่วนตัวนะครับ ว่าเป็นเพราะบุคลิกที่อ๊อฟเป็น เป็นบุคลิกที่ครองใจคนเป็นจำนวนมากที่สุด สมมุติว่าการประกวดนี้เกิดขึ่นในประเทศทางตะวันตก ครูว่าอ๊อฟอาจจะไม่ชนะก็ได้ แต่อ๊อฟเกิดถูกที่ เกิดในประเทศไทย ความนิยมในด้านความน่ารัก อ่อนน้อมยังมีอยู่สูง ถ้าถามครูว่าอ๊อฟน่าจะเป็นนักร้องแนวไหน เนื่องจากอ๊อฟร้องได้หลายแนว ส่วนตัวครูอยากให้ไปทางลูกทุ่งมากกว่า เหตุผลก็คือ ถ้าไม่ใช่ทางลูกทุ่ง อ๊อฟจะเจอคู่แข่งเยอะมาก คูแข่งบางคนอาจจะเอาชนะใจแฟนเพลง ด้วยความห้าว ความกร้าวแกร่ง ซึ่งตรงนี้อ๊อฟต้องเหนื่อยหน่อย แต่ถ้าไปทางลูกทุ่ง ครูว่าอ๊อฟไม่ต้องออกแรงมากนัก เรื่องการร้องถึงแม้เราจะไม่ใช่ลูกทุ่งแท้ แต่ก็เป็นคนเมืองที่ร้องลูกทุ่งได้ดี แล้วความสดใส เสน่ห์แบบคนเมืองที่ซื่อๆ ตรงนี้ เป็นอาวุธที่เราจะใช้ได้เต็มที่ อีกอย่างนึงที่ครูอยากให้สติไว้ คือตอนนี้เป็นตอนที่ความเป็นตัวอ๊อฟกำลังดี พูดไม่ค่อยมากนัก มีขี้อายอยู่บ้าง ทั้งหมดนี้คือเสน่ห์ครับ ต่อไปถ้าชำนาญสื่อชำนาญเวทีแล้ว ก็อย่าเผลอ “ลื่นไหล” เกินไปนะครับ

จบจดหมาย...

เสร็จจากคอนเสิร์ต กว่าจะได้ออกมา ก็มีอีกประมาณเกือบชั่วโมง เพราะมีสัมภาษณ์เยอะ อ้อพูดถึงเรื่องสัมภาษณ์ ครูหงุดหงิดใจมากกับหนังสือฉบับนึง มาสัมภาษณ์ครูก่อนคอนเสิร์ตสุดท้าย แล้วก็คะยั้นคะยอให้ครูวิจารณ์น้องๆทีละคน ครูก็บอกว่าไม่ขอพูดถึง เพราะจะวีคสุดท้ายแล้ว มันก็ถามเจาะเลยว่า บอยกับอ๊อฟเป็นยังไง มีอะไรต้องปรับปรุงอีก พร้อมจะทำเทปได้เลยหรือเปล่า ครูก็พูดออกไปในฐานะโปรดิวเซอร์คนนึง ว่าต้องให้น้องเขาไปเพิ่มเติมอะไรบ้าง ซึ่งก็เป็นธรรมดา นักร้องทุกคนที่จะไปทำเทป ต้องผ่านการขัดเกลาอยู่แล้ว มันก็ไปลง โดยโปรยหัวว่า “มนต์ชีพฟันธง บอย-อ๊อฟ ไม่เพอร์เฟค” ...ขอโทษเถอะ ระยำจริงๆ

ตอนกลับก็ขับรถไปส่งแม่ ครูก็เห็นแม่กระแอมอยู่บ้าง ก็ถามว่าแม่ไม่สบายเหรอ แม่ก็บอกว่าเจ็บๆคอสงสัยจะเป็นหวัด พอถึงบ้าน แม่เผลอบ่นออกมาว่า แหมพออ๊อฟได้แชมป์ แม่กรี๊ดดังไปหน่อย เจ็บคอเลย....โธ่แม่ เป็นไปได้...

Labels: AF, AF2