Welcome to enjoyland (^-^)

Concert week 10 เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา “ลูกตาล –V1” เป็นคนที่ต้องออกจากบ้านไปนะคะ ...
อืม ... ก็เคยออกไปแล้วครั้งนึง นับว่าเป็นโอกาสที่ดีที่ได้กลับมาแสดงความสามารถอีกครั้ง
สาเหตุที่ลูกตาลออกเนี่ย ... เค้าว่า เพราะร้องเพลงอาถรรพณ์อ่ะนะ
ครั้งก่อน โอ๋ ร้องเพลง “ไว้ใจได้ก๋า” ของลานนา ก็ออกไปตั้งแต่วีคแรกเลย ... อาถรรพณ์จิงๆ เนี่ย (-_-“)

“ลูกตาล” ตกรอบAF สัปดาห์ 10 ยันพ่อไม่ได้ทุ่มโหวตแน่
(ก็คิดว่า คงไม่ได้ทุ่มโหวตอ่ะนะ ... เพราะว่า ถ้าพ่อเค้าทุ่มโหวตนี่คงไม่ได้ออกมาเลย เหอๆ)
http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9480000131119

AF เหลืออีก 2 week เท่านั้น ... ส่วนวีคนี้ คนที่ออกจากบ้านก็จะเป็นคนสุดท้ายของ season นี้นะคะ
เพราะวีคสุดท้าย ก็จะออกโดยพร้อมเพรียงกัน ทั้ง 5 คนค่ะ ... (หมด AF แล้ว เราจะทำงัยล่ะเนี่ย UBC ต้องรับผิดชอบชีวิตเราด้วยนะ อิอิ)
รักใคร ชอบใคร เชียร์ใคร ก็โหวตกันตามสมควรนะคะ อย่าให้ล้มละลายทางการเงินแล้วกัน อิอิ ...

เพลงโจทย์ประจำสัปดาห์ที่ 11 เป็นเพลง Soundtrack นะคะ
V2 เปรี้ยว - แมลง (จักรยานสีแดง) / ทาทา ยัง
V4 อ๊อฟ - บางระจัน (บางระจัน) / คาราบาว
V6 พัด - I will always love you (The Bodyguard) / Whitney Houston
V8 บอย - โลกทั้งใบให้นายคนเดียว (โลกทั้งใบให้นายคนเดียว) / เต๋า สมชาย เข็มกลัด
V9 พาส - Love Fool (Romeo & Juliet) / The Cardigans
V12 โจ - My Girl (My Girl) / The Temptations

เพลงคู่
อ๊อฟ - เปรี้ยว => ใจเธอใจฉัน (แฟนฉัน) / 18 กะรัต >> กริ๊ดดดดดดดดดดดดด อันนี้น่าดู น่าดู (^-^)
บอย - พัด => มหัศจรรย์แห่งรัก (มหัศจรรย์แห่งรัก) / ชาญณัฐ พัฒน์กุล
โจ - พาส => โลกใหม่สวยงาม A whole new world (Aladdin) / เบิร์ด + แอม

เพลงรวม - Phantom of the opera (Andrew Lloyd Webber)
เจอเพลงรวม เพลงนี้ ... สงสัยจะเหนื่อยกันทั้ง week อ่ะนะ เหอๆ

จอยจี้ ... CNN ณ บ้าน Academy Fantasia อิอิ ลัลลา
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ข่าว 1 - "ลูกตาล" งงตัวเอง ดวงชงเลข 4 !!! [25/09/2005]
ได้ออกจากบ้านเป็นหนที่สอง แต่สาวแกร่งอย่าง น้องลิง อุ๊บ! "น้องลูกตาล-รุจนา" ไม่มีน้ำตาหยดสักแหมะ ได้โอกาสแวะเข้าไปถามเจ้าตัว ถึงกับบอกว่า "หนูเตรียมใจที่จะออกทุกวีคอยู่แล้ว และทำอย่างดีที่สุดแล้ว" หนำซ้ำยังปล่อยมุขไม่เข้าใจตัวเอง "ตอนหนูออกครั้งแรกก็วีค4 เข้าไปรอบสองก็อยู่ได้ 4 วีคอีกเหมือนกัน" ..อะนะ อันนี้พี่ก็ไม่ทราบว่าน้องหนูติดขัดอะไรนักหนากับเลข 4 แต่คงไม่เป็นไรหรอก เพราะตอนเรียกหนูก็ได้เกรด 4 เกือบทุกวิชามิใช่หรือ (เหอะๆ คิดดีเข้าไว้หนู!!) เอาน่า อีก 2 สัปดาห์ก็จะได้เจอหน้าเพื่อนร่วมก๊วนทั้ง 12 คนแล้วล่ะ แต่ที่แน่ๆ คนที่ดีใจสุดๆ เห็นจะเป็นครอบครัวของ คุณหนูลูกตาล ที่แห่กันมาเชียร์ พร้อมรับหนูไปเลี้ยงฉลองให้หายคิดถึงน่ะ

ข่าว 2 - พัดชา ทำเนียน!! ปากบอกอยากผอม มือคว้าขนมเข้าปากระหว่างดูคอนเสิร์ต [25/09/2005]
ก่อนจะนั่งชื่นชมเทปคอนเสิร์ตเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา แม่สาวหน้าสวย "พัดชา V6" ยังพกความมั่นใจ เชิญชวนให้เพื่อนๆ ดูชมภาพตัวเองยังผอม เมื่อครั้งวันประกาศผลผู้เข้ารอบ 12 คน UBCAF2 อยู่เลย ยังไม่ทันไร หนูพัด ก็ทำเนียน หันไปคว้าขนมปังมาเคี้ยวตุ้ยๆ เคล้าการฟังเสียร้องของสาวรุ่นพี่ ลูกตาล V1 อีกล่ะ (แหะๆ ก็นึกเอาเองละกัน ลูกตาลน่ะออกมาร้องคนแรก กว่าจะดูเทปคอนเสิร์ตจบ หนูพัดจะยัดแป้งเข้าท้องไปเท่าไหร่) เฮ้ย ไม่อยากจะคิด!! แล้วยังงี้นี่นะ ที่บอกว่าจะผอม..จะผอมล่ะ หนักพุงแทนหนูจริงๆเล๊ย..

ข่าว 3 - "บอย-โจ" ระบายความในใจ คิดถึง "มิว" [25/09/2005]
ตื่นเช้า(เที่ยง)วันอาทิตย์ไม่รู้จะไปทำอะไรกัน 3 หนุ่มบ้าน UBCAF "บอย-อ๊อฟ-โจ" เลยนั่งจับเข่าคุยกันตามประสาชายหนุ่มในห้องนอน เล่าย้อนเรื่องราวเก่าๆ ในบ้านตั้งแต่คอนเสิร์ตวีคแรก จนถึงวีคล่าสุด ก่อนจะมาลงเอยด้วยเรื่องซี้เก่า "น้องมิว-V5" ที่พี่บอย พี่โจ ถึงกับเอ่ยปากคิดถึงมากๆ

บอย: เมื่อวานเห็นป้าย Mew Forever
โจ : อืม..คิดถึงมันว่ะ
บอย: อือ
โจ : ดีนะ พี่บอยยังได้ออกไปเจอมันอะ ได้เจอมันแค่บนเวทีคอนเสิร์ต พูดกันคำเดียวคิดถึงพี่อะ
ถ้าน้องมิวรู้ว่าพี่ๆ ไม่ลืมต้องดีใจแน่ๆ เลยจ้า

* * * * * * * * * * * * * * * * * *
ครูเป็ด มนต์ชีพ เล่าให้ฟัง 10

เหนื่อยติดๆกันสองอาทิตย์เลยครับ...
เอ๊ะหรือว่าครูแก่แล้ว อะไรกัน คนอายุแค่ 30 หน่อยๆ แก่แล้วเหรอ เป็นไปไม่ได้หรอก...
กะจะออกจากงานประจำ มายึดอาชีพเป็นกรรมการรับจ้างเลยดีไม๊เนี่ย

ตอนกลางวัน ตั้งแต่บ่ายโมง ก็ไปเป็นกรรมการประกวดวงดนตรี ที่เซ็นเตอร์พอยท์ ก็รู้สึกว่าเรากลมกลืนไปกับพวกเซ็นเตอร์พอยท์ยังไงไม่รู้ แต่พวกน้องๆเขาจะรู้สึกหรือเปล่าหว่า (เฮ้ย ลุง มาทำอะไร)

เป็นการตัดสินที่เหงื่อตกที่สุด ไม่ใช่ว่าตื่นเต้น แต่ร้อนชิบ...ทางคนจัดการแข่งขันเขาก็ดีนะ เอาพัดลมละอองน้ำมาช่วยเป่ากรรมการ มีพวกน้องเยอะเลยมายืนออกัน ครูก็นึกว่าอยากมาอยู่ใกล้ๆครูเป็ด เปล่า มาตากพัดลม...ก็เลยบังพัดลมเสียหมด ครูก็ร้อนต่อไป

นั่งอบซาวน่า อยู่สามสี่ชั่วโมง ก็ต้องรีบบึ่งมาที่ af ระหว่างทางไม่มีเวลากินข้าว ก็แวะซื้อไก่ทอดกิน

ยืนซื้ออยู่ก็มีคนมาทัก คนขายก็คงจะรู้จักครูด้วย ก็เลยซื้อสองขา แถมสองขา นี่ครูยังลุ้นอยู่เลยว่า ตื่นมาเช้าวันอาทิตย์ จะขันหรือออกไข่กันแน่...

มาถึงที่ af เร็วหน่อย เพราะกลัวจะไม่ทัน เลยมาเดินไปเดินมาไม่ค่อยอยากนั่ง เพราะง่วง มีน้องคนหนึ่งหวังดี ก็เลยพาครูไปที่ชั้นสองหลังเวที มีห้องว่างๆ มีเตียงครับ...

เหนื่อยๆง่วงๆมา มาเจอห้องว่างๆเงียบๆ แอร์เย็นๆ แถมเตียงอย่างนี้ ทรมานสุดๆเลยครับ
รอดพ้นจากห้องทรมานมาได้อย่างหวุดหวิด

โชว์แรกน่าตื่นตาดีครับ โดยเฉพาะครูสังเกตุพาส วันนี้ดูปลดปล่อยดี เต้นเป็นเต้น ครูยังหันไปถามปั๋งเลยว่า เห็นน้องเขาสวยขึ้นมามั่งหรือยัง มันไม่ตอบ แต่อมยิ้มแล้วนั่งลูบหนวด...

ลูกตาล...
เสื้อผ้า หน้าผม ครูว่าค่อนข้างดูดีนะ การร้องวันนี้ก็ดี แต่ขอบอก เพลงนี้ร้องแล้วเหนื่อยมากเลย ยิ่งต้องร้องไปเลื้อยไปอย่างที่ลูกตาลทำ ยิ่งกินแรงเข้าไปใหญ่ ปัญหาอย่างนึง ที่ครูยังเห็นลูกตาลเป็นอยู่เสมอ ก็คือร้องเพี้ยน ครูใช้คำเวลาเม้นว่าควบคุมเสียงยังไม่ค่อยได้ดี ก็ดีแล้วครับที่ออกมา จะได้ฝึกตรงนี้ให้เป็นเรื่องเป็นราว เวลาอยู่ในบ้าน เจอโจทย์ที่เปลี่ยนทุกวีค มันไม่สามารถฝึกเบสิคได้หรอกครับ

บอย...
เท่เหมือนเดิม บล็อกกิ้ง หมายถึงการจัดตำแหน่ง การจัดทิศทางหรือจุดที่จะเคลื่อนไหว ทำได้ดีเลย ทำให้เพลงดูร่วมสมัยมากขึ้น บอยก็ทำหน้าที่"หัวโจก"ได้ดี แต่มีจุดนึงที่ครูชักจะเป็นห่วงบอย คือบอยดูดี ร้องดีแต่ไม่ค่อยมีจุดเด่น...บอยหล่อ แต่ถ้ามาเทียบกับนักร้องที่ออกเทปหลายคน บอยก็จะไม่เด่น...บอยร้องได้ดี แต่ยังไม่มีเอกลักษณ์ในการร้อง...โปรดิวเซอร์ที่จะเอาบอยไปทำเทป ต้องช่วยกันสร้างตรงนี้หน่อยครับ...

เปรี้ยว...
น่ารักเหมือนเดิม แต่ความคาดหวังครูตอนแรก คิดว่าเปรี้ยวน่าจะทำให้คึกคักได้มากกว่านี้ เพราะน้องเขาเป็นคนอีสานอยู่แล้ว แล้วเพลงหมอลำเป็นเพลงที่ เมื่อไหร่ก็มันเมื่อนั้น ก็เลยมานั่งนึกดูระหว่างที่ดูน้องเขาร้อง อ๋อ การที่จะเอาให้อยู่นี่ มันต้องใช้แรงเยอะมากเลย เพราะ...การร้องต้องใส่ทั้งเสียงให้สูงให้ต่ำ ต้องรู้จัก"สะบัด"เสียง ต้องหนักเบา ต้องทำอะไรอีกหลายอย่าง การมูฟ ก็ต้องสะบัดสะบิ้งเป็น ต้องรู้จักเล่นหน้าเล่นตา ถ้าเป็นกีฬา ก็เหมือนแข่งทศกรีฑาแบบห้ามพักแหละครับ หนูเปรี้ยวทำได้แค่นี้ก็น่าพอใจแล้ว...

พัด...
การแสดงของพัดในวันนี้ แสดงให้เห็นถึงความยังไม่ลงตัวของน้องเขากับเพลงนี้ ต้องโทษที่เวลาน้อยไปครับ อีกอย่างหนึ่ง คงเป็นเพราะน้องเขาน่าจะไม่ค่อยได้ฟังเพลงประเภทนี่ซักเท่าไหร่ ก็แค่เอาตัวรอดได้เพราะมีพื้นทางด้านดนตรีดีอยู่ ตอนที่ครูบอกว่า"แร๊ป" ครูเจนภพมากระซิบบอกว่า เขาเรียกว่า"ลำ" ครูก็เคยรู้มาอยู่แต่ลืม ตอนที่ลำจริงๆแล้วมันมีโน๊ตนะครับ ไม่ใช่ไม่มี แต่น้องพัดเขาคงงงตรงนี้ว่ามันต้องร้องแบบไหน อาจจะได้อิทธิพลมาจากแร็ปสมัยนี้ที่ไม่มีโน๊ตจริงๆ ก็เลยมาใช้กับการลำด้วย

พาส...
ก็น่ารักขึ้นจริงๆอย่างที่ครูว่าแหละ ทำหลายๆอย่างแบบที่เป็นธรรมชาติมากขึ้น จริงๆแล้วในบรรดาผู้หญิงทั้งหมดในบ้าน ครูว่าเนื้อเสียงของพาส"หวาน"ที่สุด แต่การร้องสำหรับเพลงนี้ก็ยังเพี้ยนอยู่ อย่างที่เม้นไปว่าต้องซ้อมกับท่าทางจริงด้วย ถึงจะควบคุมได้มากขึ้น แต่อีกอย่างที่ไม่ได้เม้นไป ก็คือ คนเราถ้าน้ำหนักตัวมาก ร้องไปเต้นไปก็เหนื่อยมากขึ้น การคุมเสียงก็ไม่ค่อยจะทำได้ดี พาสต้องลดน้ำหนักครับ...

อ๊อฟ...
น้องเขาร้องเพลงไทยลูกทุ่งได้ดีที่สุดในบ้านนี้ แต่ถ้าเราเทียบกับข้างนอกจริงๆ กับคนลูกทุ่งจริงๆ ก็ยังถือว่าน้องเขากลางๆครับ แต่จะทำไงได้ เข้ามาเจอด่านทดสอบที่เปลี่ยนโจทย์ทุกวีค ก็นับว่าใช้ได้แล้ว ถ้าน้องเขาเป็นทุ่งแท้ เขาจะทำได้ดีที่สุดเฉพาะวีคนี้เองครับ ส่วนวีคอื่นๆคงจะไปไม่รอด ส่วนตัวครูว่า เป็นอ๊อฟสารพัดประโยชน์อย่างนี้ ก็ดีแล้วครับ

โจ...
เข้าใจครับ ครูเข้าใจ สิ่งที่โจสื่อออกมา แล้วก็นึกขอบคุณเขาด้วย แต่ลองนึกนะครับ อย่างที่เม้นไป ถ้าอันนี้เป็นโชว์ไม่ใช่การแข่งขัน af ร้องเพลงจบก็จบ ไม่มีการอธิบายต่อ ครูคิดว่าคงมีคนงงกับท่าทางบางอย่างของโจแน่ น้องโจเป็นหนุ่มตัวโตที่เซ้นสิทีฟมาก เวลาอินอะไรก็จะอินจนลึกบางทีก็ลึกเกินไปจนร้องไม่ออกอย่างบางตอนของโชว์นี้ ครูคิดว่าครูไม่ได้ตำหนิโจเลยซักคำ แต่ครูก็มีหน้าที่ที่ต้องให้สติ ก็เลยตัองชี้ให้น้องเขาเห็น ถ้าสถานการณ์เป็นอีกแบบนึงที่ไม่ใช่ af จะเป็นอย่างไร แล้วอีกอย่าง ครูเห็นว่าทั้งปั๋งและครูเจนภพ ก็ได้พูดในแง่ความรู้สึกไปแล้ว ก็น่าจะเป็นคำอธิบายที่พอแล้ว ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพื่อการเป็นศิลปินที่ดีในอนาคตของโจ

การโชว์ชุดสุดท้ายครูชอบมาก เต้นกันกระจาย ถ้าเอาภาษาแบบบ้านๆหน่อยก็ "ป่าช้าแตก" ครูต้องนั่งเอาขาซ้ายทับขาขวาเอาไว้ กลัวมันจะลุกขึ้นเต้น เดี๋ยวครูเป็ดหญิงจะตกงาน

ตอนเลิก ก็มีคนมาถ่ายรูปด้วยเช่นเคย มีผู้หญิงอยู่คนนึง เรียกตัวเองพี่ แต่ครูดูแล้วน่าจะรุ่นเดียวกัน พาลูกมาถ่ายรูปกับครู เอ้ายิ้มหน่อย นึง ส่อง ซั่ม พอถ่ายรูปเสร็จ เขาเปลี่ยนไปเรียกตัวเองว่าหนู ตอนแรกครูก็งงๆว่าทำไม มาคิดได้ตอนกลับมาส่องกระจกที่บ้าน พอยิ้มแล้วตีนกาเพียบว่ะ สงสัยเขาคงเห็นตรงนี้แหละ

Labels: AF, AF2