Welcome to enjoyland (^-^)

เสียใจจริงๆ น้องมิวไม่ได้กลับเข้าบ้าน ร้องก็ดี นิสัยดี เล่นดนตรีก็ดี แถมยังมีพัฒนาที่ดี ... ฮือๆ T-T ความยุติธรรมในโลกอยู่ที่ไหนเนี่ย
แม้ว่าจะเส้า เสียใจยังงัย ... สงสัยว่าจะยังต้องปฏิบัติภารกิจเป็น CNN ต่อไป T-T

เพลงประจำสัปดาห์นี้ ของอีก 3 คนที่ได้โหวตกลับมา
ลูกตาล - เพลง เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้
บอย – เพลง LaBamBa >> น่าดูมากนะคะ สงสัยจะกลายเป็นเจ้าของเวทีอีกแล้ว งานนี้
มาย – เพลง Pepito

ส่วนอีก 7 คน ก็ร้องเพลงเดิมนะคะ ท่าทาง week นี้ คงจะฮามาก
เส้าๆ + เสียใจ อือๆ T-T
จอยจี้ ... CNN ณ บ้าน Academy Fantasia อิอิ ลัลลา
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ให้ไปอ่าน กระทู้ hot ของน้องมิวค่ะ
http://community.ubcaf.com/afboard/tviewer.aspx?tID=16520&rID=5
http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9480000116335

* * * * * * * * * * * * * * * * * *
ครูเป็ด มนต์ชีพ เล่าให้ฟัง 6
* * * * * * * * * * * * * * * * * *

มาเร็วหน่อยเพราะพรุ่งนี้ต้องไปต่างจังหวัดหลายวัน...
อาทิตย์ที่แล้วไปเตะบอลวันอาทิตย์ ได้เรียนรู้มาอย่างว่า ก่อนเล่นนอกจากยืดกล้ามเนื้อ วอร์มร่างกายแล้ว
ต้องวอร์มเสียงด้วยครับ

ไปเล่นเป็นปีกขวา ตะโกนเข้าไปเถอะ นานๆลูกจะมาซักที
"เฮ้ยยยย ขวาว่าง"....
"เสาสอง"...
"แทงมาเลย ไม่ล้ำหน้า"...
สงสัยในทีมคงคิดว่าครูเสียงดี เลยอยากฟังครูตะโกน มากกว่าอยากส่งบอลให้
แล้วน้องๆในทีมมันยังมานั่งนินทาต่อหน้า
"พี่เป็ด นี่แกเป็นปีกมีค่าตัวนะเว้ย"
"แพงไหมวะ"
"ไม่ค่อยแพงมาก แกเป็นประเภทปีก สามไม้ห้า"
มันเห็นครูเป็นปีกไก่ย่าง...
"แต่ข้าว่าพี่เป็ดค่าตัวแพงกว่านั้น ประมาณสามไม้สิบ"
"เพราะแกเล่นเก่งใช่ไหม"
"ไม่ใช่ แกเนื้อเยอะ"
เออ..นินทากันเข้าไป...

มาที่ธันเดอร์โดมดีกว่า...
ใหญ่โตเหมือนเดิม เสียงก้องเหมือนเดิม แต่รถติดหนักกว่าเดิม สงสัยคนคงรู้แกว มาลงทางด่วนเมืองทองธานี ที่ครูเป็นผู้บุกเบิกไว้ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว(ว่าเข้าไปนั่น)แต่งหน้าทำลายสถิติโลก ด้านความเร็ว จนเอามาเล่าไม่ถูกว่า เขาแต่งให้ครูยังไง
ก่อนคอนเสิร์ต ได้คุยกับพี่ที่เป็นโปรดิวเซอร์ใหญ่ของubc เขาบอกว่าอาทิตย๋ที่ผ่านมามีความกดดันสูง ทั้งจากในบ้าน และนอกบ้าน ก็น่าเห็นใจเขานะครับ แต่ทำธุรกิจได้ตังเยอะก็ต้องกดดันเยอะเป็นธรรมดา

คอนเสิร์ตเริ่ม คอมเม้นเตเตอร์ 3 ป. พร้อม....
โชว์แรกที่บ้านเล็กออกมาร้องกัน ไม่รู้ว่าต้องเม้นรึเปล่า ยังไงก็จดไว้ก่อนป.ปั๋ง ก็ชะโงกมาดูงงๆ ว่าครูจดทำไม ก็เล่าให้ฟังว่าคราวที่แล้ว เพลงแรกไม่รู้ว่าต้องคอมเม้น ตั้งตัวไม่ค่อยทัน ปั๋งฟังแล้วมันก็เฉยๆ ครูเลยนึกในใจว่า...แล้วมึงอย่ามาลอกการบ้านกูนะ...

มิวเพลงแรก...
มิวร้องดีขึ้นจริงๆ และก็ได้เพลงที่เหมาะกับตัวตนเขาด้วย การเป่าแซ็กก็ถือว่าใช้ได้ แต่มาน่าเจ็บใจตรงที่กลางเพลง มีคนมาปล้ำหน้าปล้ำหลังอยู่นั่นแหละ แล้วก็มีเสียงคนตะโกนแทรกมาว่าไม่ต้องเอาออกๆ คิวตรงนี้ครูว่าทำให้มิวเสียสมาธิไปพอสมควร มือขวาถือไมค์ มือซ้ายถือไวร์เลสแซ็ก เลยดูพะรุงพะรังมาก อ้อ...แล้วตอนที่มาปล้ำถอดแซ็ก ถ้าเกิดตกขึ้นมา ซ่อมทีเป็นหมื่นครับ

ลูกตาลเพลงแรก...
สงสัยซาวเอนจิเนียร์คงกลัวเพลงหวานไม่พอ ใส่รีเวอร์บซะฟุ้งกระจาย เสียงในฮอลล์ก็ก้องอยู่แล้ว ยิ่งไปกันใหญ่ เพลงนี้ลูกตาลร้องเพี้ยนเยอะ ครูก็คิดอยู่ในใจว่า ส่วนนึงเป็นเพราะเอฟเฟคร้องเยอะทำให้จับเสียงยาก ก็ยกประโยชน์ให้ส่วนนึงก่อน แต่ส่วนนึงที่ยังทำได้ไม่ดี เพราะลูกตาล "เข้าหาคนดูมากไป" ไม่ว่าจะเป็นท่าโบกไม้โบกมือ หรืออื่นๆ เสน่ห์ของเพลงนี้ก็อย่างที่ครูเม้นไปน่ะครับ เสียงร้องสะกดคนดู จะดีที่สุด

บอยเพลงแรก...
เห็นชุดที่บอยใส่ออกมา โดยเฉพาะกางเกง ครูดูแล้วก็ว่ามันคุ้นๆยังไงหว่า อ๋อ...เหมือนที่ปอเต็กตึ๊งเขาใช้ห่อร่างคนเวลาที่มีอุบัติเหตุถึงชีวิต ขอโทษเถอะครับ ถ้าครูคิดมากไป เรื่องความสามารถ ก็อย่างที่เม้นไปแล้ว ในใจครูคิดว่า บอยจะเป็นคนแรกที่นอนมา หมายถึงได้กลับเข้าบ้านนะครับ

โอ๋เพลงแรก...
ครูรู้สึกว่าโอ๋เป็นคนที่อ่อนไหวมาก และคิดว่าครูคิดไม่ผิดที่ใช้คำว่าเคว้งคว้างกับเขา เพลงนี้ครูดีใจแทนที่โอ๋ได้กีต้าร์มาเป็นเพื่อน เลยได้เห็นโอ๋ร้องเพลงโดยไม่ต้องย่นหน้า หยีตา ซึ่งในทางจิตวิทยา อาการอย่างนั้เป็นการขอความเห็นใจ เหมือนจะบอกว่า"อย่าทำอะไรฉันนะ" แต่คราวนี้โอ๋ลืมตาร้องเพลงได้แล้ว ดีครับ...

มิวเพลงที่สอง...
ครูฟังเพลงแล้วอึดอึดแทนมิว ที่จังหวะมันกั๊กมาก จังหวะแบบนี้เป็นของต้องห้ามสำหรับการเล่นคอนเสิร์ตเลย เพราะจะยังไงก็ไม่ยังไง ถึงต้นฉบับจะประมาณนี้ แต่ตอนเล่นสด ต้องเร็วขึ้น ไม่งั้นคนดูจะไม่มันด้วย

เรื่องที่มิวดูไม่แข็งแรงเท่าที่ควรในความคิดของครู น่าจะมาจากการร้องที่ขึ้นจมูกมาก ลักษณะการยิ้มที่อ่อนเกินไป และดีเทลอีกมากมาย ถ้ามิวยังเป็นแบบนี้ จะหาเพลงที่เหมาะกับตัวเองได้แคบคือลักษณะของเพลงจะถูกจำกัดมาก ต้องหาพี่เลี้ยงซักคนมาดูและเติมความแข็งแรงให้

มายเพลงแรก...
ใส่สูทอีกแล้ว ทำไมไม่ให้มายเขาใส่อย่างอื่นที่ไม่ใช่สูทบ้าง เสื้อผ้าก็คงเป็นอย่างนึงที่ตีกรอบมายอยู่ เรื่องการร้องก็อย่างที่เม้นไปคือ ควันดำแล้วนะครับ ไม่รู้เป็นที่สุขภาพหรือเปล่า หรือกำลังใช้เสียงผิดวิธี ถ้าเลือกใช้เสียงแบบนี้ มายต้องร้องเพลงแบบร็อคกว่านี้ ซึ่งก็คงไม่ใช่ตัวตนของเขาอีก สรุปคือต้องแก้ไขด่วน

โอ๋เพลงสอง...
กีต้าร์ของโอ๋ในเพลงนี้ดูจะเป็นเพื่อนที่เป็นภาระอยู่เหมือนกัน แล้วครูก็อดไม่ได้ที่จะสังเกตุการเล่นกีต้าร์ของเขาด้วย มีผิดชัดเจนหลายที่ครับ จะเล่นกีต้าร์sync ทำได้ครับ แต่ต้องเนียน เหมือนการร้อง sync น่ะครับ ถ้างับคำผิดก็เป็นเรื่อง เพลงนี้โอ๋นี่งสู้เพลงแรกไม่ได้ อาศัยใจสู้ก็พยายามใส่ทุกอย่างเท่าที่มีเต็มที่ เหมือนแม่ครัว ไปซื้อวัตถุดิบมา แล้วก็ลุกลี้ลุกลนเททุกอย่างลงไปในหม้อ บางทีก็เทถุงก็อบแก็บลงไปด้วย มันเลยไม่อร่อย

ลูกตาลเพลงที่สอง...
คราวหน้าจะรอดูอีกที ทำไมลูกตาลร้องแย่ลง จะเป็นข้อจำกัดของการฝึกในวีคนี้รึเปล่า แต่น้องคนนี้ต้องทุ่มเรื่องการร้องอย่างแรง อ้อ...คีย์ต่ำไปจริงๆ ตอนครูร้องคลอไปด้วย เพื่อจะลองว่าครูร้องได้แปลว่าคีย์ต่ำไป คนดูกลุ่มนึงข้างๆ เห็นครูร้องตามก็เลยหันมาพยีกเพยิด ทำท่าเหมือนจะยุให้ครูลุกขึ้นเต้น โธ่...เกือบแล้ว เพลงจบซะก่อน...

มายเพลงที่สอง....
ซ่อมเสียงด่วนครับ แล้วธรรมชาติความมันของพ่อมาย แกคงทำได้แค่นี้จริงๆ ก็ถือเป็นข้อจำกัดประจำตัวไป อีกส่วนนึงครูคิดเอาเองนะ คนที่มีครอบครัวมีลูกแล้ว การคิดอะไรก็คงต้องมีระเบียบแบบแผน มีเหตุมีผล รอบคอบ ก็เลยติดเป็นนิสัย มาเป็นกรอบของการแสดงไปด้วย ทำให้ไม่ค่อยสุดๆ อันนี้ครูว่าไปเองนะ

บอยเพลงสอง...
จริงๆเพลงนี้เสียงที่ฟังก็ไม่ถึงกับเพอร์เฟคมาก คือมันมีเสียงกลางแหลมเยอะ ซึ่งค่อนข้างบาดหู แต่ครูไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะการเลื่อกเสียงร้องของบอย หรือการปรับ eq เพราะการร้องในที่ก้องๆแบบนี้ต้อง " cut low "มากหน่อยเพื่อไม่ให้เสียงต่ำๆมาทำให้ฟุ้งมาก ครูก็เลยไม่ได้พูดในจุดนี้ แต่รวมๆแล้วบอยทำได้ดีบนเวที

ก่อนผลโวตออก ครูคิดว่าคนที่จะหลุดน่าจะเป็นลูกตาลกับมาย อันนี้วัดเอาจากเสียงกรี๊ดในฮอลล์ แต่ผลก็เป็นอย่างที่ทราบกัน

ก่อนกลับ ครูรักษ์มาคุยด้วยที่โต๊ะกรรมการ แกก็บ่นถึงความกดดัน มีคนไปด่าว่าเทรนเนอร์ หาว่าไปหลอกเด็ก เป็นขี้ข้านายทุนมั่งล่ะ ดูสีหน้าครูรักษ์แกก็เสียใจเรื่องนี้อยู่มากเหมือนกัน เพราะปรกติแกจะดูร่าเริงกว่านี้

อย่าไปว่าเขาเลยนะครับ เทรนเนอร์เขาก็ทำหน้าที่ของเขา ถ้าคุณอยู่ในตำแหน่งของพวกเขาคุณจะทำยังไง บางคนที่บอกว่าเทรนเนอร์น่าจะลาออกไม่น่าจะไปร่วมมือหลอกเด็ก ครูว่าคิดมากกันเหลือเกิน คนที่ด่าว่าเทรนเนอร์น่ะแหละ คุณกำลังอินเกินไป แยกเรื่องจริงกับเรื่องสมมติไม่ออก

คุยระบายความรู้สึกกันได้พักนึง ครูก็ร่ำลากับครูรักษ์ ตบหลังตบไหล่ให้กำลังใจแกไป เออ...ครูรักษ์แกตัวหนานุ่มดีแท้....

Labels: AF, AF2