Welcome to enjoyland (^-^)

อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ของเพลง Thai Oldies ครับ
V1 ลูกตาล -- บ้านเรือนเคียงกัน
V2 เปรี้ยว -- วิหคเหินลม
V3 ว่าน -- พรหมลิขิต
V4 อ๊อฟ – เริงลีลาศ >> ขอให้ดอกไม้ยังบานต่อไปนะน้องอ๊อฟ…week ที่ผ่านมา เกือบแย่แล้ว
V6 พัด -- วังน้ำวน
V7 กุ๊กไก่ -- มองอะไร?
V8 บอย – ฟลอร์เฟื่องฟ้า >> เจ้าของเวที อีกแล้วครับท่านผู้ชม
V9 พาส -- ริมฝั่งน้ำ
V12 โจ – พรานล่อเนื้อ >> อาปั๋งคงจะถูกใจน้องโจ แน่แน่

เพลงรวม - สุขกันเถอะเรา
สงสัยวีคนี้คลาสแดนซ์ ย้อนยุค ลีลาศกันกระจายแน่ๆ น่าดูจัง

เอามาจาก web ของ fanclub น่ะ อ่านแล้วตลกดี เพราะว่า ตรงกะชีวิตจิงมากๆๆๆๆ อิอิ
หากคุณมีอาการดังต่อไปนี้
- เมื่อกลับมาถึงบ้านต้องเปิด UBC 16 ก่อนทำอย่างอื่น
- ดูแต่ช่อง UBC 16 ตลอดวัน ใครเปลี่ยนช่อง มีเคือง
- ติดตามความเคลื่อนไหว AF ตลอด tv / web / sms
- อยู่ว่างๆ ก้อพิมพ์ V เว้นวรรค .... ส่งไป 4827999
- เจอใครก้อคุยแต่เรื่อง AF ตลอดวัน
- สองทุ่มวันเสาร์ อย่ามาลากฉันไปไหนน่ะ ยกเว้นจะไป Thunder Dome

อ่ะอ่ะ ถ้านับข้อถูกได้เกิน 3 ข้อ นั้นแสดงว่าคุณมีอาการ AF mania เบื้องต้นแล้วล่ะ
จอยจี้ ... CNN ณ บ้าน Academy Fantasia อิอิ ลัลลา
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

* * * * * * * * * * * * * * * * * *
ครูเป็ด มนต์ชีพ เล่าให้ฟัง 7
* * * * * * * * * * * * * * * * * *
มาทำหน้าที่ต่อแล้วครับ...
วีคนี้ขอคร่ำครวญหน่อยว่า คอมเม้นยากอิ๊บอ๋าย ไม่รู้จะวางตัวยังไง จะจริงจังไปก็ดูจะทำตัวเป็นจรเข้(ใส่แว่น) ขวางคลอง เพราะโชว์ในวีคนี้ น่าจะทำเพื่อเรียกความสนุกมากกว่าจะเอาสาระจริงจัง ส่วนจะไม่เอาสาระอะไรเลย ก็ไม่รู้จะพูดในแนวไหน ภาษาที่ร้องก็ไม่รู้เรื่อง ก็เลยไม่รู้ว่าร้องสั้นไป ยาวไป เน้นไมเน้นตรงไหนก็บอกไม่ได้ การแสดงออกกับความหมายของเพลงไปด้วยกันไหม ก็ไม่รู้ เหมือนไปนั่งหลับตาดูหนัง แล้วให้บอกว่าหนังดีรึเปล่า

วีคต่อๆไป อย่าแกล้งกันอย่างนี้เลยครับ นานๆทีได้ ไม่เป็นไร...

รีบมาธันเดอร์โดมตั้งแต่ไก่โห่ (บังเอิญไก่บ้านครูทำงานกะดึก แล้วมันไม่ขัน แต่โห่แทน) กลัวรถติด แต่ผิดคาด รถว่างแฮะ ลูกศิษย์ที่นั่งมาด้วยก็พากันโล่งใจ มันบอกว่าไม่ต้องนั่งรถไฟเหาะเหมือนคราวก่อน

มาลอยหน้าลอยตาอยู่หลังเวทีเป็นนานสองนาน ไม่มีใครมาแต่งหน้าให้ว่ะ พยายามมองหาใครที่มีท่าทางเป็นช่างแต่งหน้าได้บ้าง ก็ไม่แน่ใจไม่กล้าไปสะกิดเขา มีน้องคนนึงบอกว่าถ้าไม่มีช่างแต่งหน้า เดี๋ยวมันเรียกช่างปูนมาให้ รับรองคนนี้ฉาบเรียบกริ๊บ...

ฝนข้างนอกตกหนัก(เขาว่า) ก็เลยต้องเข้าฮอลล์โดยการมุดออกไปพร้อมกับพี่หญิง ทิพวรรณ ไปนั่งรอตบยุง(มียุงเยอะจริงๆ)อยู่ตั้งนาน ตาปั๋งถึงได้เดินหน้าแก่เข้ามาบ่นเป็นปั๋งกินผึ้ง ว่ารถโ ค ต รรรรรร ติด ครูก็ว่ามันติดมาตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว ตอนนี้ยังไม่หายติดเหรอ(ครูพยายามจะฝึกยิงมุข) ตาปั๋งฟังแล้วก็ไม่ตอบอะไร อ้าว..มุขแรกของครูก็แป้กซะแล้ว ว้นนี้จะเอามุขอะไรไปเล่นกับคนดูว๊า.....

น้องๆทั้ง10 ออกมาแต่ละคนเรียกเสียงฮาได้ตลอด วันนี้น่าจะสนุก แต่ในมุมของคอมเม้นเตเตอร์...เครียดครับเครียด...

ลูกตาล...
วันนี้แต่งหน้าได้ดี แต่ครูเห็นความเคอะเขินตั้งแต่แรกที่คุยกับอาต้อย ลักษณะการจับไมค์ สามารถบอกได้ว่าน้องเขารู้สึกไม่มั่นคง ไม่มั่นใจเท่าไหร่ ต้องประคองไมค์ด้วยมือสองข้างเกือบตลอดเวลา การร้องของน้องเขาจะทำได้ดีในช่วงที่มีการร้องแผดเสียง ฟังจากการพูดประกอบกับการร้อง...พูดเสียงจะต่ำๆ ร้องจะถนัดเสียงสูง แผด... มันแสดงให้เห็นว่าน้องลูกตาลเป็นคนที่มีสายเสียงใหญ่โดยธรรมชาติ การออกเสียงจึงทำได้ดีในช่วงต่ำๆกับสูงแผด ส่วนช่วงเสียงกลางๆสำหรับผู้หญิงทั่วไปจะทำได้ไม่ค่อยดี คือคอนโทรลเสียงไม่ได้ดังใจ เอาเป็นว่ามันมีวิธีฝึกช่วยได้ อธิบายกันตรงนี้จะยาวมาก....ไม่รู้ใครคิดยังไง แต่ตอนที่น้องเขาร้องอยู่ไม่น่าจะให้มีคนมีรบกันอยู่ข้างหลัง ถ้านักร้องไม่เก่งพอ พวกข้างหลังจะแย่งซีนไปหมด ถ้าจะรบกัน น่าจะเป็นช่วงโซโล แล้วเอาลูกตาลไปประกอบซีนเป็นเจ้าแม่เซี่ยงไฮ้ก็จะยิ่งดี

มาย...
ดูไม่ค่อยดีขึ้นกว่าวีคที่แล้วเท่าไหร่ ถ้าเทียบจากวีคที่ 1 มายยังมีกราฟที่ปักหัวลงอยู่ สงสัยจะเป็นเรื่องของจิตใจแล้วล่ะ แต่อย่างที่ครูบอกว่าโชว์วีคนี้เอามันมากกว่า แล้วเพลงครูก็แปลไม่ออก เพลงออกแนวเม็กซิกัน ครูก็ไม่รู้ว่าการโยกย้ายแบบนี้มันมากไปน้อยไปรึเปล่า ไอ้เรื่องร้องเนื้อผิดรึเปล่านี่ไม่ต้องพูดถึง ก็เลยเม้นแบบเอาตัวรอดไปในทางการใช้ไมค์ ก็อย่างที่ได้ยินกัน...เฮ้อ ผ่านไปอีกคน

เปรี้ยว...
ชุดไม่ดีเลย ใส่แล้วดูเอวหนา ไม่ค่อยเห็นการเคลื่อนไหว สีก็กลมกลืนไปกับแดนเซอร์ ยิ่งตัวเล็กๆอย่างนี้ ยิ่งถูกบีบแบนแต๊ดแต๋อยู่ระหว่างแดนเซอร์ ฟังดูการร้องแล้วเต้น ครูคิดว่าเปรี้ยวแข็งแรงขึ้น แต่การมูฟ ก็อย่างที่บอกไป คือจะมูฟแต่ในสิ่งที่ตัวเองถนัด คือดุ๊กดิ๊กอยู่แต่แถวช่วงเอว ตรงนี้ถ้าเพิ่มเติมได้จะดีมาก เม้นไปเม้นมาก็รู้สึกว่า ครูชักไปยุ่งกับร่างกายน้องเขามากไปแล้ว ตาปั๋งแกก็ค้อนแล้วค้อนอีก หยุดดีกว่า เลยจบแบบงงๆ

ว่าน...
น่าชมมากในเรื่องการปรับตัว แล้วยิ่งเป็นคนที่ซนมากอย่างว่านครูว่าคงเป็นเรื่องยิ่งสนุกมากสำหรับเขาที่ได้แต่งตัวอย่างนี้ เรื่องท่าทางถ้าออกวิทยายุทธกว่านี้ซักหน่อยจะยิ่งฮา การร้องถ้าเทียบกับต้นฉบับก็อ่อนกว่าหน่อย แต่ครูก็ไม่อยากพูดตรงนี้มาก เพราะไม่รู้ความหมายของเพลง แล้วตันฉบับที่ร้องก็ถูกขุดพบในสุสานราชวงศ์ถัง คือมันไม่ร่วมสมัยแล้วล่ะครับ (จริงๆไม่ได้เก่าขนาดนั้น)

อ๊อฟ...
ยิ่งนาน น้องคนนี้ยิ่งดูมั่นใจ ดอกไม้ยังบานอยู่ นอกจากเรื่องการร้องที่ทำให้ครูแปลกใจแล้วว่าน้องเขาสามารถทำเนื้อเสียงที่แตกต่างกันได้ในเพลงนี้ เขายังมีความพยายามจะออกภาษาจีนบางคำแล้วฟังจี๊นจีน คือครูก็ไม่รู้ภาษาจีนหรอก แต่เคยสังเกตุว่าคำจีน(และในภาษาอื่นๆด้วย) จะมีคำหลายคำออกเสียงแปลกๆ แล้วเราไม่สามารถเขียนแทนด้วยตัวหนังสือไทยได้ น้องอ๊อฟมีความพยายามที่จะทำตรงนี้ได้ดี คนนี้น่าจะได้อยู่ถึงวันสุดท้าย

พัด...
ทำเพลงนี้ได้ดีในเรื่องการร้อง มีจุดที่น่าปรับปรุงก็ตรงที่ครูเม้นไป การคอมเพรสเสียงซึ่งพัดควรต้องฝึกมากๆ ภาพรวมๆในส่วนตัวครูคิดว่าก็ยังแข็งและดู"เปี่ยมพลัง"เกินไป แต่ครูไม่ได้เม้นตรงนี้ เพราะเคยเห็นงานเพลงของพวกพี่ยุ่น ก็มักจะแข็งๆอย่างนี้แหละ คิดว่าพัดคงจะเห็นงานของพี่ยุ่นมามากอยู่ เลยทำออกมาแข็งๆตามเขา รวมๆแล้วครูก็ว่าน่ารักดีนะสำหรับพัดวีคนี้

โจ...
ได้เพลงเข้าปากและเข้ากับตัวมาก โจเลยทำออกมาได้ดี ที่น่าชมมากคือสีหน้าสีตา และการเล่นกับแดนเซอร์ มีความเป็น"เจ้าของเวที"เพิ่มขึ้นมาอีกคน(ตรงนี้ลืมชมน้องเขาไป น่าเสียดาย) ก็อยากให้ความมั้นใจนี้ติดตัวโจไปถึงวีคต่อไปด้วย

กุ๊กไก่...
ทุกอย่างที่แสดงออกมาทั้งวีคนี้และก่อนหน้านี้ สะท้อนให้เห็นว่ากุ๊กไก่สมาธิสั้นมาก จับอะไรไม่ค่อยติด การที่ร้องเพลงแล้วเร็วกว่าจังหวะ ก็มาจากเรื่องนี้ ตอนเริ่มต้นใจอยู่ที่การร้องกับดนตรี พอร้องไปในประโยคยาวๆ ใจที่เกาะกับดนตรีเริ่มหลุด เริ่มใช้จังหวะของตัวเองที่เอามาจากบ้าน แทนที่จะใช้จังหวะที่ดนตรีเล่น มันก็เลยไม่เนี๊ยบเรื่องจังหวะ การสอนน้องคนนี้ครูว่าต้องเริ่มสอนมาจากจิตใจก่อน ถ้าปรับจิตใจไม่ได้ ความก้าวหน้าเรื่องการร้องหรือการแสดงออกก็จะช้ามาก น้องคนนี้เป็นโจทย์ที่ท้าทายผู้สอนมากครับ

บอย...
น่าเสียดายที่ไม่สบายก็เลยดูไม่ค่อยเต็มที่ แต่มาคิดดูอีกแง่นึง การที่ไม่สบายก็อาจจะดีในแง่ความน่าเห็นใจ พวกแฟนคลับคงกลัวว่าบอยป่วย จะแสดงได้ไม่ค่อยดี อาจจะโวตมาให้เยอะก็ได้ ในวิกฤตมีโอกาสครับ ส่วนเรื่องอื่นๆก็ไม่มีอะไร..

พาส...
โชคดีที่เพลงนี้ไม่เอื้อให้พาสต้องกระโดด ไม่งั้นเราอาจจะเห็นเด็ก 5 ขวบเต้นขย่มเวทีอยู่อีก เรื่องการเต้นของพาสในวันนี้ ก็เห็นความพยายามที่จะหลุดกรอบตัวเอง แต่ดูแล้วก็กระเด็นออกมาได้บางส่วนเท่านั้น ส่วนใหญ่ยังติดกรอบความเคยชินของตัวเองอยู่ อีกอย่างนึงพาสเป็นคนที่มูฟ"ใช้ได้" แต่ต้องไปทะเลาะกับรูปร่างตัวเองให้จบซะก่อน(ถ้าอยากก้าวหน้าเรื่องการเต้น) จะเป็นแบบหุ่นเพรียวนางแบบ หรือมีกล้ามหน่อยๆดูแข็งแรง ก็น่าจะทำได้ทั้งคู่ แต่ตอนนี้....อ้วน...ครับ เอ่อ ถ้าพาสมาอ่านตอนหลัง อย่าโกรธกันนะ ก็มัน"อ้วน"จริงๆน่ะ

ตอนประกาศผล ครูเห็นใจมายตอนที่ประกาศว่าเป็นมาย แล้วคนเฮลั่นฮอลล์ เฮ้อ...ครูพอเดาได้อยู่ที่คนเฮก็เพราะดีใจที่อ็อฟไม่ต้องออก ไม่ใช่ดีใจที่มายออก แต่ยังไงมันก็...นะ

ตอนออกจากฮอลล์ มีคนมาขอถ่ายรูปเยอะกว่าวีคที่ผ่านมามาก ครูก็สงสัยว่าเป็นเพราะอะไร อ๋อ..วันนี้ครูไม่ได้แต่งหน้า ทุกคนได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริง ดาร์ค ทอล แอนแฮนซั่ม เลยมาขอถ่ายรูปด้วยใหญ่เลย....

เฮ้ย..ครูเป็ด ตื่นๆๆๆ กลับบ้านได้แล้ว คนเขาออกจากฮอลล์กันหมดแล้ว...

Labels: AF, AF2